ஈழப்புளியமரம்

உடன்பிறப்புகள் தொங்கிமகிழ ஏதுவான ஒரே மரம். ஈழப்புளியமரம். தொங்குங்க சார். தொங்குங்க சார். சீசன் போனா வராது சார்.             

அநேகமாக ஆறாம் வகுப்பு படித்த சமயமாக இருக்குமது. தேர்தலில் ஓட்டு கேட்க கலைஞர் எங்கள் தெருப்பக்கம் வந்த செய்தி கேட்டு விரைந்து ஓடினேன். எதிர்க்கட்சியை லேசாக சீண்டிவிட்டு ஹாஸ்யம் கலந்த உரையை ஆற்றினார் அவர். அதில் ஒரு ஈர்ப்பு ஏற்பட்டதும் உண்மை. ஆண்டுகள் உருண்டோடிவிட்டன. சூரியன் சுருங்கி வெந்நீர் துளி ஆன கதையாக கலைஞரின் பேச்சாற்றல் மற்றும் ராஜதந்திரம்(!) எல்லாம் மெல்ல மெல்ல கவர்ச்சியை இழக்க தொடங்கி விட்டதென சொல்லலாம். அதுவும் கடந்த சில வருடங்களாக சுத்தம். ஒன்றா இரண்டா..அரங்கேறிய நாடகங்கள். அவருடைய ட்ராமாக்களில் நான் மிகவும் ரசித்த ஒன்று ஈழம் குறித்த விறுவிறுப்பான சென்டிமென்டல் கேம்தான்.

இங்கே தமிழன் ராப்பகலாக சேர்த்து வைத்த பணத்தில் வாங்கிய நிலங்களை இழந்து அப்போதைய ஆட்சியாளர்களிடன் சிக்கி சின்னாபின்னம் ஆனது ஒரு புறம் என்றால் அங்கே நிலத்தோடு தன் சொந்தங்களின் உயிரையும் காவு தந்துவிட்டு செய்வதறியாது திகைத்தான் ஈழத்தமிழன். எம்டன் மகன் படத்தில் வரும் வடிவேலு இறந்த தன் தந்தையை புதைத்த காலம் கடந்த பின்பு வந்து  நாசரை பார்த்து 'ஹலோ..உங்க கடை அப்பள கட்டையை காணும்னு கத்தலைங்க. எங்க அப்பாவை காணும்னு அழுதுகிட்டு இருக்கேன். எங்க அப்பாவா இருந்தா என்னை அழவிட்டு வேடிக்கை பாப்பாரு. இது என் வீடு ஜாக்ரதை' என்பார். அதுபோல நாளொரு மேனி பொழுதொரு வண்ணமாக 'ஐயோ..ஈழத்தை காப்பாத்த என்னை விட்டால் ஆளில்லையே' ரேஞ்சுக்கு பீல் பண்ண வேண்டியதெல்லாம் எதற்கு? இங்க என்ன ஆஸ்காரா குடுக்கறாங்க?

என்னதான் கட்சியின் அதிதீவிர விசுவாசியாக இருந்தாலும் 'உண்மையான' ஒவ்வொரு தி.மு.க. தொண்டன் மனதிலும் 'ஈழம் சார்ந்த நிலைப்பாட்டில் தன் தலைவன் செய்தது சரியே' எனும் எண்ணம் வந்திருக்க வாய்ப்பில்லை. ஆனால் தலைமையின் கவனத்தை ஈர்க்க வேண்டும் அல்லது தன் தலைவன் செல்லும் பாதை எவ்வாறாயினும் கண்ணை மூடிக்கொண்டு பயணிக்க வேண்டும் என்கிற காரணங்களுக்காக மட்டுமே இப்படி ரீலு அந்து போன பதிவையெல்லாம் இணைய பிரதர்ஸ் போட வேண்டாம் எனக்கேட்டுக்கொள்கிறோம். உளியின் ஓசை படத்திற்காக மாநில அரசின் 'சிறந்த வசனகர்த்தா' விருதை தன் ஆட்சியின்போதே பெற்றுக்கொண்ட ஒப்பற்ற தலைவராம் கலைஞரின் வசனத்தையே மிஞ்சி விடும் போல இணைய சூரியன்கள் தீட்டும் காவியங்கள்.

கட்சிசாராத பதிவர்கள் உங்களை செம காட்டு காட்டும்போது கன்னத்தில் மருவை வைத்துக்கொண்டு அனானியாக உங்கள் பதிவிலேயே 'வெற்றிகொண்டான்' பாணி கமன்ட் போடுவது, ஒற்றுமையாக இருக்கும் நண்பர்களில் எவரேனும் ஒருவர் உங்களிடம் நியாயமாக கேள்வி கேட்டு வாதம் செய்தால் அவரை ஆப் செய்ய பிற நண்பர்களின் பதிவிற்கு திடீர் விஜயம் செய்து 'அருமையான எழுத்து நடை' என்று பின்னூட்டமிட்டு பிரித்தாளும் கொள்கையை மொக்கையாக கையாள்வது, அதிலும் பருப்பு வேகாவிடில் தனிமனித தாக்குதலில் ஈடுபடுவது...ஏன் இப்படி சில்லி வேலைகளில் ஈடுபட வேண்டும்? இது கூட தெரியாத டூமாங்கோலியா உங்கள் சக பதிவர்கள்? ஏற்கனவே சொல்லி இருக்கிறேன். தயவு செய்து எஸ்.எஸ். சந்திரன் காலத்தை தாண்டி வாருங்கள். இது சந்தானம் சீசன்.

உங்கள் தலைவர்தான் ஈழம் எனும் புளியமரக்கிளையை பிடித்து தொங்கிக்கொண்டு அரசியல் நடத்த வேண்டிய நிர்பந்தத்தில் உள்ளாரே தவிர மானம் உள்ள எந்த ஈழத்தமிழனுக்கும் தன் உயிரை காப்பாற்றிக்கொள்ள வாழும் வள்ளுவர் எனும் புளியங்கொம்பை பிடித்து தொங்க வேண்டிய அவசியமும் இல்லை. அதில் அர்த்தமும் இல்லை.

தன்குடும்பத்தை கண்ணெதிரே காலனுக்கு பலி தந்துவிட்டு இனி என்ன மிச்சம் இருக்கிறது என வாடிக்கிடக்கும் ஈழத்தமிழனையும், மாற்றி மாற்றி இரு கழகங்களின் கையிலும் பூமாலையாக சிக்கி நைந்து போன நாராக நாறிக்கொண்டு இருக்கும் தமிழகத்து குடிமகனையும் வைத்து இது மாதிரி டர்ட்டி கேம் ஆடுவதை நிறுத்துங்கள். இல்லாவிடில் புளியங்கொட்டை என்ன...புளிய மரத்தையே வேரோடு பிடுங்கி நச்சென்று உங்கள் நடுமண்டையில் ஒரே போடாக போட்டு விடுவான் பொறுமையின் உச்சத்தில் இருக்கும்..தமிழன்!

கீழ் உள்ள காணொளியில் வரும் 'மஞ்சள்' சட்டை நபர் வடிவேலு தானே தவிர தானைத்தலைவர் அல்ல என்பதை சொல்ல கடமைப்பட்டு இருக்கிறோம். வடிவேலு பேசும் ஒவ்வொரு வரியும், கச்சிதமான நடிப்பும் ஈழ மண்ணில் உயிர் இழந்த என் மக்களுக்காக நீலிக்கண்ணீர் வடிக்கும் பெருஞ்சூரியனுக்கு சமர்ப்பணம்.

....................................................................................